Waar gáát die ICO-hype eigenlijk over? Vier vragen

Tweehonderd miljoen euro. Zoveel haalde de Zwitserse start-up Tezos deze zomer op. Het piepjonge bedrijf ontwikkelt een nieuw soort digitale munt met allerlei handige toepassingen, en wist daarmee miljoenen op te halen via een zogeheten initial coin offering (ICO), een soort beursgang met digitale munteenheden. Met welke plannen wist Tezos al die investeerders te paaien?

Een greep: „een krant of tv-station overnemen om cryptografische registertechnologie te promoten in de maatschappij”. En: „onderhandelen met een kleine natiestaat om Tezos als één van hun officiële staatsvaluta te gaan gebruiken”, zo staat op hun site. Veelbelovende ideeën, zo vonden veel investeerders blijkbaar.

En Tezos is niet alleen. Er is een enorme hype gaande rondom ICO’s. Diverse bankiers van grote banken in Wall Street zeggen de laatste tijd hun baan op om in ICO’s te stappen. Vorige maand berekende Goldman Sachs dat ICO’s dit jaar tot nu toe ruim 1 miljard euro hebben opgebracht; meer dan wat alle beginnende internetstart-ups bij elkaar wisten op te halen via traditionele kanalen.

Financiële toezichthouders wereldwijd worstelen zichtbaar met het fenomeen. Chinese toezichthouders verboden eerder deze week ICO’s in dat land. De Amerikaanse SEC scherpte in juli de regels al flink aan. De Nederlandse AFM is dat volgens een woordvoerder nog niet van plan maar waarschuwt al wel langer dat digitale munten en aanverwante projecten geen veilige belegging zijn. Het is de vraag wat deze toezichthouders tegen het fenomeen kunnen doen.

Vier vragen.

1. Waar gáát deze koorts over?

Nieuw is het verschijnsel ICO niet, maar het neemt de laatste maanden wel een enorme vlucht. Een ICO is een manier om geld op te halen in digitale valuta zoals bitcoin en ethereum. Bij een ICO creëert een start-up een nieuwe digitale munteenheid waarbij investeerders een percentage van de munten kunnen kopen.

Anders dan bij ‘echte’ beursgangen krijgen investeerders geen aandeel in het bedrijf achter de ICO, maar kunnen ze met de nieuwe munten vaak diensten en producten kopen van die onderneming. En, waar op korte termijn de meeste waardestijging in zit voor vroege investeerders: munten worden doorverkocht om op de groei van een bedrijf te speculeren.

2. Vanwaar nu ineens de heisa?

De huidige koorts is vooral aangewakkerd door het enorme succes van Ethereum, het platform dat de digitale munteenheid ether bedacht. In 2014 deed Ethereum een ICO waarbij het 18 miljoen dollar aan bitcoin ophaalde. Dat stond toen gelijk aan 40 dollarcent per ether, Nu is die ruim 307 dollar waard. Wie 1.000 dollar in de die ICO stak, heeft er nu 767.500.

Eigenaren van ICO-munten worden geregistreerd op een blockchain; een onveranderlijk digitaal register dat wordt bijgehouden en gecontroleerd door het netwerk van gebruikers met hulp van geavanceerde cryptografische technologie. De munten kunnen verhandeld worden zonder tussenkomst van een bank of notaris, en totaal buiten het zicht van welke regulerende instantie dan ook. Bedrijven die een ICO doen geven geen prospectus uit, maar een whitepaper met hun ambities.

3. Klinkt dat niet wat dodgy?

Dat blijkt het soms ook te zijn. Er zijn veel verhalen over oplichting en niet nagekomen beloften: dat is ook waar veel toezichthouders voor waarschuwen. „Er zijn mensen in de ICO-markt die gaan eindigen in oranje gevangenisoveralls”, zei de directeur van cryptovaluta-bedrijf Ripple onlangs nog in de Financial Times.

De Nederlandse internetondernemer en investeerder Marc van der Chijs steekt geld in diverse ICO’s, zij het met wat second thoughts: „Veel waarderingen van start-ups via ICO’s zijn momenteel echt buiten proportie. Ik doe het ook puur voor kortetermijn-beleggingen. Als de waarde van een nieuwe valuta is verdubbeld of verdriedubbeld, stap ik er snel weer uit. Ik vrees dat veel projecten uiteindelijk waardeloos blijken te zijn.”

Van der Chijs vindt de stap van China om ICO’s helemaal te verbieden ‘draconisch’ en denkt dat er uiteindelijk een vergunningenstelsel zal komen. „Maar het is goed dat er regulering komt. Veel ICO’s zijn nu scams, dat zou niet moeten kunnen. De manier waarop het nu gaat is denk ik een tijdelijk fenomeen. De waarderingen van veel projecten zullen onwijs omlaag gaan en regulering zal volwassen worden.”

4. Wat brengt de toekomst?

Ondanks alle cowboyverhalen en kinderziektes denken veel ondernemers dat de ICO veel potentie heeft. Net als veel andere projecten rondom crypto-valuta zit de belofte ’m vooral in het decentrale karakter: het feit dat voor allerlei zaken geen bank, aandelenbeurs of overheid nodig is.

Ook Van der Chijs, die zelf een hedgefonds heeft dat veel investeringen in start-ups doet als venture capitalist (VC), voorziet dat de nieuwe techniek voor die branche veel gaat veranderen. „ICO’s gaan de VC-wereld op zijn kop zetten, nu moeten ze alleen nog even volwassen worden.”

Maar het heeft er alle schijn van dat het fenomeen nog een tijdje heeft te gaan in de puberale fase. Dinsdag mengde beroemdheid Paris Hilton zich in de discussie over ICO’s. Zij twitterde over hoe ze meedoet met de ICO van het nieuwe bedrijfje Lydian Coin, dat een ‘artificial intelligence marketing cloud’ ontwikkelt. Het bedrijf wil zo’n 90 miljoen euro ophalen. Eerder deze maand stapte profboxer Floyd Mayweather ook al met veel publiciteit in een andere ICO. Beide kersverse ICO-investeerders verkregen hun roem en fortuin toch met andere zaken dan met hun technologische inzichten.

Bron: https://www.nrc.nl